AYŞE ŞASA - DELİLİK ÜLKESİNDEN NOTLAR (ALINTILAR)

İnsanlığın tüm serüveni, milyonlarca, milyonlarca yıllık aşamalar, bir delilik nöbetinin tek bir dakikasında yaşanabiliyor.

"İnsan her davranışında, insanlığın tümünden sorumludur", der egzistansiyalistler.

Doğunun dikey olan mutlak ve zamansız tekamül idealleriyle Batının yatay olan, zamana, göreceliğe yönelik idealleri bir haç gibi kesişir. Bu haç da şimdilerde yaşadığımız kentin tam ortasından geçiyor.


Einstein'in dünyaya dilini çıkaran fotoğrafı hep gözümün önünde. Hiçbir şey bilimin cinnetle olan gizli içsel akrabalığını bu kadar iyi aktaramaz.

'' Kıyamet günü, Yaratıcı'ya anlamlı ve onurlu bir hikaye anlatabilmeliyim''.

"Okuduğum her satır yazının, izlediğim her kare filmin, düşündüğüm her düşüncenin gerçek ve canlı bir yaşantıya dönüştüğü ve beni yargıladığı geçitteyim. Bilgilerim bana karşı. Bilgilerim vicdan olup yargılıyor beni. Beynimdeki sinema ekranında, belleğim vicdanım oluyor. Düşüncelerimi yaşıyorum. Bir akarsu hızıyla düşüncelerim zaman ve uzam oluyor. Düşüncelerim, hayallerim yargılıyor beni. Bir insan teki olarak ne kadar çok günahım, ne kadar çok sevabım olduğuna şaşırıyorum. Bir günü beşyüz yıl gibi yaşamışım ve şuanda, çoğalıyor, çoğalıyor o yüzyıllar. Kendimin değil, belki de tüm insanlığın bilinçaltıyım."

İnsanlığın tüm serüveni, milyonlarca, milyonlarca yıllık aşamalar, bir delilik nöbetinin tek bir dakikasında yaşanabiliyor. Çünkü bilinç çöktüğü zaman, zaman ve mekan ilintileri kopuyor. Kimseye, hiç kimseye anlatamadığım şeyleri -sözle anlatmak mümkün değil, hiç kimse bilmek istemiyor delilik ülkesinin sahiciliğini- buraya tüm gücümle aktarmaya çalışmalıyım.Somut biçimde kayda geçirip yaşadıklarımın, başka insan teklerinin bilincine değmesini sağlamalıyım. Neden bilmiyorum, bana da, başkalarına da yararı olabileceğine inanıyorum bunun...

'' İnsanların çoğunluğu, delilik üstüne konuşan bir deliye alışık değillerdir. Delilik üstüne konuşan bir deliyi yadırgarlar. Oysa benim kendi durumum üstüne konuşabilmem bir şeyi değiştirmez. İçimde iki, hatta üç insan yaşıyor. Bu insanlardan bir tanesi de gündelik alelade konuşmaları sürdürebiliyor. Öteki benliklerimin yaşadıklarını dile getirebiliyor.Bu sizi şaşırtmasın''.

"Hür olmak eğer ister isen, olma cihanın zevkinde, sefasında, gamında, kederinde/ Biraz sirke ile biraz ota razı olanı/ insanlar köle edemez." (Müşir Bin Kadem)

"Ne boş şey! Yaşamanın tüm anlamının yittiği yerde insan, evet başkaldırabilir, ama Tanrıya sığınabilir de. Bunlardan ikincisi dinginliğe götürür." (Ivan Turgenyev)