Müfîd

“Biz bu cihandan göçelim ol dost iline uçalım, Arzu hevâdan geçelim gel dosta gidelim gönül.” Yunus
“…hayır, hayır ileride bilecekler” Nebe, 5
Bir şeye moralim bozulacağında, hadsizliğe bakınız, Allah’ın verdiği sözü -haşa- tutmayacağını düşünmüşüm gibi hissederim. Bu korkunç bir utanç. Ben de, hemen hemen herkes gibi, doğru olduğunu bildiğim şeyler işime gelmediğinde onları bir “iyi ama…” şerhiyle tevil etmenin peşine düşüyorum tabii. “İyi ama neden böyle oldu?”. Bu sorunun insan için normal bir soru olduğunu kabul etmek gerekir fakat, biraz dikkat edildiğinde kibir koktuğunu da kabul etmek şartıyla: “Bütün şartları yerine getirdim, istediğim şeyin olması gereken şey olduğuna da eminim, öyleyse istediğim şeyin gerçekleşmesi gerekirdi. Fakat, gerçekleşmedi. İyi ama neden böyle oldu?”. Herhangi bir konuda bütün şartları yerine getirdiğimizden de, istediğimiz şeyin olması gereken şey olduğundan da hiçbir zaman emin olamadığımızı itiraf etmeye bile gerek yok sanırım.

Vaadinden dönmeyecek ola…